شهید عباس مومنی

   ١٠٩٦
   مومنی
   عباس
   کریم
   
   آزاد
   ٢ فروردین ١٣٤٣
   ١٥ مرداد ١٣٦٢
   پیرانشهر- (حاج عمران)
   آر-پی-چی زن
 
 
توضیحات

 

به نام خدا

زندگینامه شهید عباس مومنی                            

شهید عباس مومنی در سال 1343 در روستایی به نام رباط بالا از توابع خمین به دنیا آمد ایشان فرزند بزرگ خانواده بود عباس دوران ابتدایی را در روستای رباط بالا گذرانید و بعد، توسط پدر برای کار به اصفهان فرستاده شد و پس از 5 ماه به روستا برگشت تا اینکه فکر تهران به سرش زد و در 11 سالگی  به تهران عزیمت کرد و در محله نظام آباد اقامت کرد و نزد همشهریانش به کار بنایی مشغول شد و چون  جا و مکانی نداشت شبها در قهوه‌خانه‌ها و مسافرخانه‌ها استراحت می کرد.

او در تهران سختیهای فراوانی را تحمل کرد و حتی با بیکاری و بی‌پولی مواجه شد 2 سال بعد، مادرش هم به تهران و پیش پسرش عباس آمد

عباس خانه ای را به مبلغ 550 تومان در نظام آباد مجیدیه اجاره کرد تا اینکه یکسال بعد به خیابان مالک اشتر چهار راه گلی عزیمت کردنند و اطاقی را با همان قیمت اجاره کردند عباس نیز در بابانیان مشغول به کار شد.

پس از مدتی عباس در بسیج مسجد الهادی(ع) ثبت نام کرد مدتی بعد او را به تعلیم رزمی بردند پس از پایان آموزش رزمی به مرخصی آمد بعد از اتمام  مرخصی به کردستان جبهه بوکان اعزام گردید حدود 4 ماه در آنجا مبارزه کرد بعد به تهران آمد

15 روز به ماه مبارک رمضان مانده بود که به زیارت حضرت رضا(ع) رفت حدود دو ماه از جبهه نیامده بود که از او  دعوت شد که اگر بخواهد باز میتواند به جبهه اعزام شوید

عباس در این دو ماه فعالیت میکرد که برگ معافیتش را بگیرد و کفیل مادر و خواهرش بشود و آنها بهش گفته بودنند تا تو بروی به جبهه و برگردی جواب معافیت خواهد آمد.  خلاصه در 5 مرداد 62 به جبهه پیرانشهر  پایگاه نقده اعزام شد و در 17 مرداد تلگرافی به تهران زد که در خاک عراق هستم و حالم خوب است اما در روز 18 مرداد به معشوق خود لقاء ا... پیوست و به مقام والای شهادت نائل آمد و پیکر پاکش بعد از 6 روز به تهران برگشت و در قطعه شهیدان بهشت زهرا(س) آرام گرفت.

از سفارشهای شهید مومنی: مادر امام را دعا کن.

 

 

 

وصيتنامه شهيد عباس مؤمنى

بسم الله الرحمن الرحيم

 

با سلام و درود فراوان به رهبر كبير انقلاب و پدر و مادر گرامى.

اينجانب عباس مؤمنى فرزند كريم داراى شماره شناسنامه ؟؟؟ صادره از اراك، متولد 1343 وصيتنامه را به عرض مى‌رسانم:

در درجه اول براى پدر و مادرم پيامى دارم كه به اين شرح ميباشد:

مادر عزيزم اميدوارم كه مرا ببخشيد كه نتوانستم اينهمه زحمات شما را جبران كنم و بايد مرا حلال كنيد چون راهيست كه بايد همه بپيمايند.

پدر عزيزم شما هم بايد مرا ببخشيد كه نتوانستم جبران زحمات شما را بنمايم و مخصوصا پدربزرگم و مادربزرگم و عموى عزيزم و شما بايد مرا حلال كنيد و به ؟؟؟

مادرم به حضورتان عرض می نمايم كه راه مرا ادامه بدهيد و نگذاريد خون شهيدان را دشمنان اسلام پايمال كنند.

و پيامى هم براى خواهرانم دارم كه بدين شرح ميباشد، كه فقط خط امام را ادامه دهند و پشتيبان ولايت فقيه باشيد و هم پيامى براى ؟؟؟ عزيزانم بدين شرح ميباشد كه فقط خط امام را ادامه دهند و پشتيبان ولايت فقيه باشيد.

و جميعا التماس دعا دارم.

مادر، من كه شهيد شدم مرا در بهشت زهرا دفن كنند و البته اول به شهرستان و دهات ببرند بعد تهران مرا دفن مى‌كنند.

 

عباس مؤمنى