وصيتنامه شهید: بهروز ملكان
«و من يقاتل فى سبيل ا... فيقتل او يغلب فسوف نوتيه اجرا عظيما»
«هر كس در جهاد براى خدا كشته شد يا فاتح گرديد به زودى او را اجرى عظيم دهيم»
«آنان كه در راه خدا كشته شده‌اند، مرده نپنداريد بلكه زنده هستند و در نزد خدا روزى مى خورند»
شهادت آرزوى من است اى خواهران و برادران عزيز و اى پدران و مادران عزيز باور نكنيد ولى من اكنون زنده و از اين دنياى پست و با نشاطى غير توصيف در پناه خدا بسر مى برم و من اكنون در وصيت به آن عملى كه خود درست از عهده آن بر نيامدم شما را توصيه مى كنم و آن «تقوا» است از پدر و مادرم مى خواهم كه به جاى گريه و عزادارى، مجلس شادى راه بيندازيد.
تقوا را ، تقوا را ، تقوا را ، نصب العين خود قرار دهيد و بالاخره پس از انتظارهاى فراوان، به نقطه اوج و تكامل كه همان شهادت در راه اسلام و قرآن و دينم است و به آرزويى كه همه آرزوهايم در آن نهفته است نزديك مى شوم، خداى را مى ستايم كه به من لياقت چنين عملى ، (يعنى جنگ با كفار را) عنايت نمود و دعاهايم در اين جنگ اين بود كه مرا جزء شهدا قرار دهد، اميدوارم خداوند تبارك و تعالى اسلام را در اين جنگ كه نبرد با كافران است پيروز كند و مسلمين را از دست اين استثمارگران رها سازد، ما بايد به نداى «هل من ناصرا ينصرونى» حسين (ع) و فرزند عزيزش خمينى بت شكن لبيك بگوييم تا بلكه خدا ما را بيامرزد، اماما، به خدا سوگند كه در هر زمان و موقع ياور تو هستيم، چون راه تو راه اسلام و مسلمانان است و چون راه تو، راه حسين (ع) است، اماما به خون همه اين شهدا سوگند مى خورم تا جان و خون در بدن دارم از پاى ننشينم و هميشه پشتيبان تو هستم و اميدوارم كه خدا، شما را اى امام مسلمين اى پير جماران و اى بت شكن زمان ، عمرى طولانى، تا ظهور و انقلاب حضرت مهدى (عج) ، امام زمان عنايت كند. خدايا شما را سپاس مى گويم كه فرصتى به من عنايت كرديد كه اسلام ، اين دين مسلمين را بشناسم و بنابراين به جبهه مى روم تا اينكه دشمن ستمگر را از كشورمان (ميهن اسلامى) بيرون كنم. به جبهه مى روم براى اينكه امريكا نيايد و به جبهه مى روم براى ظهور همه ارزشهاى الهى و خدايى، و مى روم تا با قطره اى از خونم خدمت كوچكى به اسلام و دينم كرده باشم كه اسلام به خون نياز دارد تا تمام مستضعفين دنيا از جهان خواران مستكبر نجات يابند.
